Stéphanie
Mijn naam is Stéphanie en ik ben 24 jaar. Ik ben afgestudeerd als begeleider in de buitenschoolse kinderopvang en ik heb een autisme spectrum stoornis. Het belangrijkste in mijn leven is dat ik alleen kan wonen en dat ik een job kan hebben.
In mijn vrije tijd probeer ik zoveel mogelijk bezig te zijn met fotografie en creatieve voorbereidingen treffen voor mijn toekomstige job. Ook babysitten doe ik enorm graag. Kindjes entertainen en laten lachen is mijn doel. Mijn levensmotto is 'het leven is hard, maar het brood van den aldi is harder' en dat houdt mij op de been in de moeilijke situaties die er al geweest zijn. Ik kan me druk maken in een overvolle bus, een lange wachtrij bij de dokter of een ruzie die escaleert.
Samen met mijn ouders en begeleidster hebben we heel wat gediscussieerd over hoe we de spanning in huis kunnen minderen, en de enige oplossing die we zagen was begeleid alleen wonen.
Mijn begeleidster kende Oak Tree Projects. Eerst was ik er niet voor te vinden. Ik dacht dat het een kotwoning was waar iedereen dingen samen moest doen. Maar toen ik meer uitleg kreeg heb ik de knoop doorgehakt en tegen mezelf gezegd dat dit een mooie opportuniteit was. Nu ben ik blij. Ik kan eindelijk zelfstandig wonen en mijn ouders zijn gerust dat alles in orde komt in de toekomst.
Mijn ouders zijn al toekomstgerichter bezig dan ikzelf. Ik leef in het nu, maar zij kijken al 20 jaar verder. Zij denken na over de begeleiding die ik nodig heb, wat de struikelblokken zijn en wat mijn sterke punten zijn.
Door voor Oak Tree Projects te kiezen ben ik ook veel geruster dat ik niet alleen ben als er een probleem is, en kan ik rekenen op mijn buren. Ik hoop hen zo snel mogelijk te leren kennen zodat ik weet waar ik terecht kan als ik vragen heb of in een crisismomentje zit.
Ik ben blij dat ik samen met mijn ouders kan beslissen welke schuiven ik wil in de keuken en waar ik stopcontacten kan plaatsen. Ik verwacht dat alles goed komt in mijn toekomst, dat ik alleen kan wonen en toch de nodige begeleiding krijg. Ik hoop dat ik zo snel zelfstandig kan leren worden.
Deel met je vrienden:
Paul en Grietje
In deze getuigenis laten we Paul en Grietje aan het woord. Zij zijn één van de vele toekomstige buren van het Oak Tree huis in Papiermoleken, ons project in Bierbeek.
Danny en Ineke, ouders van Stéphanie
Wij zijn Danny en Ineke, de ouders van Stéphanie. Een kleine twee jaar geleden sprak Stéphanie ons aan over het feit dat ze graag op zichzelf wilde wonen. Met Oak Tree Projects zorgen we ervoor dat zij deze belangrijke stap in haar leven in optimale omstandigheden kan zetten.
Martje
Mijn naam is Martje en ik ben 23 jaar. Voor mij is Oak Tree Projects een droom die uitkomt. Het is de perfecte combinatie tussen wat ik wil (een cohousingproject) en wat ik nodig heb (een omgeving waar er begrip kan zijn voor elkaar en voor mijn ziekte).
Sonja, mama van Glenn
Mijn naam is Sonja, 58j, gehuwd en mama van twee kinderen. Dochter Laura woont met haar vriend en zoontje in Tubize. Zoon Glenn heeft een niet aangeboren hersenletsel sinds januari 2017 en het is voor hem dat we ons engageren bij Oak Tree Projects. Ik ben maar gelukkig als mijn kinderen gelukkig zijn.